တခါက ၿမိဳ႕ႀကီးရြာႀကီးမ်ားနဲ႔ ေ၀းလံေခါင္သီတဲ့ ရြာေလးတစ္ရြာမွာ ေခတ္ေပၚစက္ပစၥည္းမ်ားကို မျမင္ဖူးမၾကားဖူးတဲ့ ပါဠိဘာသာကို တစ္ဖက္ကမ္းကၽြမ္းက်င္တဲ့ ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး ရွိသတဲ့။ တေန႔ေတာ့ ဘုန္းႀကီးေနထိုင္ရာ ရြာေလးသို႔ ၿမိဳ႕သားဓာတ္ပံုဆရာတစ္ေယာက္ ရွဳခင္းဓာတ္ပံုမ်ားရုိက္ကူးရန္ ေရာက္ရွိလာေလ၏။
ဓာတ္ပံုဆရာလည္း ရြာထဲတြင္ ေနထိုင္ရန္မိတ္ေဆြ မရွိေသာေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးထံေရာက္လာၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ တည္းခိုခြင့္ေပးပါရန္ေတာင္းဆို
ဓာတ္ပံုဆရာလည္း ရြာထဲတြင္ ေနထိုင္ရန္မိတ္ေဆြ မရွိေသာေၾကာင့္ ဘုန္းႀကီးထံေရာက္လာၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ တည္းခိုခြင့္ေပးပါရန္ေတာင္းဆို
ရာ ၊ ဘုန္းႀကီးကခြင့္ျပဳေလသည္။
ဓာတ္ပံုဆရာသည္ ရြာနီး၀န္းက်င္ရွိ ေကာင္းႏိုးရာရာ ရွဳခင္းမ်ားကို ဓာတ္ပံုရုိက္ၿပီး က်န္အားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ဘုန္းႀကီးထံတြင္ တရားနာေလသည္။ ထိုသို႔ တရားနာရာတြင္ ဘုန္ႀကီးဧ။္ တရားအသိအျမင္ အေတြးအေခၚမ်ားကို အလြန္သေဘာက်ကာ ဘုန္းႀကီးအား ၾကည္ညိဳေလးစားစိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္မိေလသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ဓာတ္ပံုဆရာသည္ ၿမိဳ႕သို႔ျပန္ရန္အခ်ိန္တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာေလရာ၊
ျပန္ရန္ရက္အနည္းငယ္အလိုတြင္ ဓာတ္ပံုဆရာက...
“ ဆရာေတာ္ဘုရား တပည့္ေတာ္အေနျဖင့္ ဆရာေတာ္အား ၾကည္ညိဳလြန္း ေလးစားလြန္းတာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လွ်င္ ဆရာေတာ္အား ကိုယ္ပြားကိုးကြယ္ရန္ ဆရာေတာ္၏ဓာတ္ပံုတစ္ပံုခန္႔ ယူသြားခြင့္ျပဳပါဘုရား ” ဟုေလွ်ာက္တင္ေလရာ ဘုန္းႀကီးက မ်က္လံုးျပဳးမ်က္ဆံျပဴးႏွင့္...
“ မသင့္ေတာ္ပါ တကာ ” ဟု ျပန္လည္မိန္႔ၾကားေလသည္။
ဓာတ္ပံုဆရာလည္းစိတ္ထဲ မရုိးမရြျဖစ္ကာ ေနာက္တေန႔တြင္ ထပ္မံေလွ်ာက္တင္ေလရာ၊ ဘုန္းႀကီးကလည္း “ မသင့္ေတာ္ပါ တကာ ” ဟုသာ မိန္႔ၾကားေလသည္။ ဓာတ္ပံုဆရာသည္ ဇြဲမေလ်ာ့ဘဲ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေလွ်ာက္တင္ေလရာ၊ ဘုန္းႀကီးလည္းစိတ္မသက္မသာျဖင့္ “ မသင့္ေတာ္ပါ တကာ ” ဟုသာ မိန္႔ၾကားေလသည္။
ဒီလိုႏွင့္ တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာေသာ္ ဘုန္းႀကီးလည္းမေနသာေတာ့ဘဲ...
“ ေကာင္းၿပီတကာ မနက္ျဇန္မနက္ေစာေစာ လာေတြ႕ေခ်ေတာ့ ” ဟု မိန္႔လုိက္ေလေတာ့သည္။
ဓာတ္ပုံဆရာလည္း ၀မ္းသာအားရျဖင့္ ေနာက္တေန႔ မနက္ေစာေစာ ဘုန္းႀကီးထံဖူးေျမႇာ္ၿပီး ဓာတ္ပံုရုိက္ကူးရန္ ခြင့္ေတာင္းေလသည္။ ထိုအခါ ဘုန္းႀကီးက...
“ ရုိက္ပဲ ရုိက္ရုိက္ ၊ ယူပဲ ယူယူ ၊ လႊင့္ပဲ ပစ္ပစ္ ေကာ့စိတ္တိုင္းက်ပါတကာ၊ ဘုန္းႀကီးက တကာ့အတြက္ ဓာတ္ပံုအဆင္သင့္ ျပင္ၿပီးပါၿပီ ” ဟု ဆိုသည္။
ဓာတ္ပံုဆရာလည္း နားမလည္ႏုိင္ဘဲ ခပ္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနခ်န္တြင္ ဘုန္းႀကီးသည္ ေနာက္ေဖး၀င္သြားၿပီး ၊ တခဏခန္႔ၾကာေသာ္... ဘုန္းႀကီးသည္ ႏွာေခါင္းကို ရွဳတ္ ၊ မ်က္ေမွာင္ကို က်ံဳ႕ကာ လက္ထဲတြင္ အိတ္တစ္လံုးကိုင္လ်က္ ျပန္ထြက္လာေလ၏။ ၿပီးေနာက္ ထိုအိတ္ကို ဓာတ္ပံုဆရာအား ေပးေလသည္။
ဓာတ္ပံုဆရာလည္း ေယာင္နနျဖင့္အိတ္ကိုလွမ္းယူၿပီးေနာက္ ႏွာေခါင္းထဲတြင္လည္း လြန္စြာဆိုးရြားလွေသာ အနံ႔အသက္ကို ခံစားရလိုက္ေလ၏။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘုန္းႀကီးက အိတ္ကိုလက္ညိွဳးထိုးကာ...
“ အိတ္ထဲတြင္ တကာလိုခ်င္ေသာ ဘုန္းႀကီး၏ဓာတ္ပံုပင္ျဖစ္သည္ တကာ ” ဟု ဆိုေလရာ ဓာတ္ပံုဆရာလည္း အိတ္ထဲကိုၾကည့္ျပီး ကိုယ့္နဖူးကိုယ္လက္ျဖင့္ ရုိက္ကာ...
“ ဟိုက္ ေသၿပီဆရာ ” ဟု တစ္ခြန္းတည္းသာ ဆိုႏိုင္ေတာ့ေလသည္။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဓာတ္ပံု ( ပါဠိဘာသာ ) = ေခ်းပံု ( ျမန္မာဘာသာ )
( ပါဠိဘာသာျဖင့္ ေခ်းပံုကိုဓာတ္ပံု ဟုေခၚသည္။ )
ဓာတ္ပံုဆရာသည္ ရြာနီး၀န္းက်င္ရွိ ေကာင္းႏိုးရာရာ ရွဳခင္းမ်ားကို ဓာတ္ပံုရုိက္ၿပီး က်န္အားလပ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ ဘုန္းႀကီးထံတြင္ တရားနာေလသည္။ ထိုသို႔ တရားနာရာတြင္ ဘုန္ႀကီးဧ။္ တရားအသိအျမင္ အေတြးအေခၚမ်ားကို အလြန္သေဘာက်ကာ ဘုန္းႀကီးအား ၾကည္ညိဳေလးစားစိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္မိေလသည္။ ဒီလိုနဲ႔ ဓာတ္ပံုဆရာသည္ ၿမိဳ႕သို႔ျပန္ရန္အခ်ိန္တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာေလရာ၊
ျပန္ရန္ရက္အနည္းငယ္အလိုတြင္ ဓာတ္ပံုဆရာက...
“ ဆရာေတာ္ဘုရား တပည့္ေတာ္အေနျဖင့္ ဆရာေတာ္အား ၾကည္ညိဳလြန္း ေလးစားလြန္းတာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သို႔ေရာက္လွ်င္ ဆရာေတာ္အား ကိုယ္ပြားကိုးကြယ္ရန္ ဆရာေတာ္၏ဓာတ္ပံုတစ္ပံုခန္႔ ယူသြားခြင့္ျပဳပါဘုရား ” ဟုေလွ်ာက္တင္ေလရာ ဘုန္းႀကီးက မ်က္လံုးျပဳးမ်က္ဆံျပဴးႏွင့္...
“ မသင့္ေတာ္ပါ တကာ ” ဟု ျပန္လည္မိန္႔ၾကားေလသည္။
ဓာတ္ပံုဆရာလည္းစိတ္ထဲ မရုိးမရြျဖစ္ကာ ေနာက္တေန႔တြင္ ထပ္မံေလွ်ာက္တင္ေလရာ၊ ဘုန္းႀကီးကလည္း “ မသင့္ေတာ္ပါ တကာ ” ဟုသာ မိန္႔ၾကားေလသည္။ ဓာတ္ပံုဆရာသည္ ဇြဲမေလ်ာ့ဘဲ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ေလွ်ာက္တင္ေလရာ၊ ဘုန္းႀကီးလည္းစိတ္မသက္မသာျဖင့္ “ မသင့္ေတာ္ပါ တကာ ” ဟုသာ မိန္႔ၾကားေလသည္။
ဒီလိုႏွင့္ တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာေသာ္ ဘုန္းႀကီးလည္းမေနသာေတာ့ဘဲ...
“ ေကာင္းၿပီတကာ မနက္ျဇန္မနက္ေစာေစာ လာေတြ႕ေခ်ေတာ့ ” ဟု မိန္႔လုိက္ေလေတာ့သည္။
ဓာတ္ပုံဆရာလည္း ၀မ္းသာအားရျဖင့္ ေနာက္တေန႔ မနက္ေစာေစာ ဘုန္းႀကီးထံဖူးေျမႇာ္ၿပီး ဓာတ္ပံုရုိက္ကူးရန္ ခြင့္ေတာင္းေလသည္။ ထိုအခါ ဘုန္းႀကီးက...
“ ရုိက္ပဲ ရုိက္ရုိက္ ၊ ယူပဲ ယူယူ ၊ လႊင့္ပဲ ပစ္ပစ္ ေကာ့စိတ္တိုင္းက်ပါတကာ၊ ဘုန္းႀကီးက တကာ့အတြက္ ဓာတ္ပံုအဆင္သင့္ ျပင္ၿပီးပါၿပီ ” ဟု ဆိုသည္။
ဓာတ္ပံုဆရာလည္း နားမလည္ႏုိင္ဘဲ ခပ္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနခ်န္တြင္ ဘုန္းႀကီးသည္ ေနာက္ေဖး၀င္သြားၿပီး ၊ တခဏခန္႔ၾကာေသာ္... ဘုန္းႀကီးသည္ ႏွာေခါင္းကို ရွဳတ္ ၊ မ်က္ေမွာင္ကို က်ံဳ႕ကာ လက္ထဲတြင္ အိတ္တစ္လံုးကိုင္လ်က္ ျပန္ထြက္လာေလ၏။ ၿပီးေနာက္ ထိုအိတ္ကို ဓာတ္ပံုဆရာအား ေပးေလသည္။
ဓာတ္ပံုဆရာလည္း ေယာင္နနျဖင့္အိတ္ကိုလွမ္းယူၿပီးေနာက္ ႏွာေခါင္းထဲတြင္လည္း လြန္စြာဆိုးရြားလွေသာ အနံ႔အသက္ကို ခံစားရလိုက္ေလ၏။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဘုန္းႀကီးက အိတ္ကိုလက္ညိွဳးထိုးကာ...
“ အိတ္ထဲတြင္ တကာလိုခ်င္ေသာ ဘုန္းႀကီး၏ဓာတ္ပံုပင္ျဖစ္သည္ တကာ ” ဟု ဆိုေလရာ ဓာတ္ပံုဆရာလည္း အိတ္ထဲကိုၾကည့္ျပီး ကိုယ့္နဖူးကိုယ္လက္ျဖင့္ ရုိက္ကာ...
“ ဟိုက္ ေသၿပီဆရာ ” ဟု တစ္ခြန္းတည္းသာ ဆိုႏိုင္ေတာ့ေလသည္။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ဓာတ္ပံု ( ပါဠိဘာသာ ) = ေခ်းပံု ( ျမန္မာဘာသာ )
( ပါဠိဘာသာျဖင့္ ေခ်းပံုကိုဓာတ္ပံု ဟုေခၚသည္။ )
Tags: ဟာသ
No comments:
Post a Comment